بازنشستگی سالانه ۳۵۰ استاد دانشگاه در ایران
سالانه نزدیک به ۳۵۰ تن از اعضای هیئت علمی دانشگاه‌های ایران بازنشسته می‌شوند در حالی که تنها چهار درصد از اساتید دانشگاه‌های این کشور دارای مرتبه علمی استادی هستند. به گفته مسئولان وزارت علوم ایران، سالانه نزدیک به ۳۰۰ تا ۳۵۰ تن از اعضای هیئت علمی بازنشسته می‌شوند که از این تعداد ۲۵ درصد در مرتبه استادیاری، ۲۵ درصد در مرتبه دانشیاری و استادی و ۵۰ درصد در مرتبه مربی آموزشیار یا مربی بوده‌اند.در حالی بازنشستگی بسیاری از استادان دانشگاه‌ها، با عنوان "بررسی صلاحیت‌های عمومی" و فرا‌تر از صلاحیت‌های علمی و تخصصی آن‌ها انجام شده است که اکنون تنها چهار درصد از استادان دانشگاه‌های این کشور دارای مرتبه علمی استادی هستند.از این میان هفت درصد دارای مرتبه دانشیاری، ۳۶ درصد دارای مرتبه استادیاری و ۵۰ درصد دارای مرتبه علمی مربی هستند.با این وجود، رضا عامری، سرپرست مرکز نظارت و ارزیابی وزارت علوم دی‌ماه سال جاری در این زمینه گفته بود: "به جای همه استادان بازنشسته‌شده استاد جدید استخدام می‌کنیم و ۴۰هزار دانشجوی دکترا در نوبت استخدام هستند." ماه گذشته شماری از استادان دانشگاه‌ها روند بازنشستگی اجباری و اخراج استادان دانشگاه از سوی وزارت علوم را "ایدئولوژیک، تبعیض‌آمیز و گزینشی" و روش‌های این وزارتخانه برای اعمال فشار بر استادان دانشگاه را "تحقیرآمیز، غیراخلاقی و غیرانسانی" توصیف کرده بودندهر چند مسئولان این وزارتخانه پس از انتقادهای صورت گرفته به روند گسترده بازنشستگی اساتید، پیشنهاد دادند که استادان بازنشسته در امور مربوط به پایان‌نامه و هدایت رساله دانشجویان با دانشگاه‌ها همکاری داشته باشند، اما این ادامه همکاری شامل حال استادانی که به دلایلی غیر از رکود علمی و شرایط سنی از دانشگاه‌ها کنار گذاشته شده بودند نمی‌شد و همکاری استادان باسابقه زیادی به‌طور کامل با دانشگاه‌ها قطع شد.هم‌زمان با بازنشستگی اساتید، طی سال‌های گذشته وزارت علوم با نظارت بیشتر بر روند استخدام و گزینش استادان و اجرای اقداماتی نظیر طراحی "سایت مرکز جذب اعضای هیئت علمی" و "تغییر آئین‌نامه ارتقای اساتید"، به جذب "متمرکز" اعضای هیئت علمی جدید و بررسی صلاحیت‌های عمومی و علمی داوطلبان پرداخت.در آئین‌نامه یادشده، ۱۰ امتیاز باعنوان "امتیازات فرهنگی" برای استادان دانشگاه درنظر گرفته شد که نه تنها هیچ معیار مشخص و علمی برای آن وجود ندارد بلکه منجر به برخوردهای سلیقه‌ای و گزینشی با استادان باسابقه دانشگاه‌ها و جا ماندن بسیاری از آن‌ها از ارتقا شده است.ماه گذشته شماری از استادان دانشگاه‌ها در گفت‌و‌گو با روزنامه بهار روند بازنشستگی اجباری و اخراج استادان دانشگاه از سوی وزارت علوم را "ایدئولوژیک، تبعیض‌آمیز و گزینشی" و روش‌های این وزارتخانه برای اعمال فشار بر استادان دانشگاه را "تحقیرآمیز، غیراخلاقی و غیرانسانی" توصیف کرده بودند.تارنمای بازتاب نیز خردادماه با اشاره به بازنشستگی اجباری اساتید، بازنشستگی بر اساس سخنرانی‌های اعتراضی و اخراج استادان به دلایل فعالیت‌های انتخاباتی و سیاسی از سال ۸۶ تاکنون، نوشت: "این موضوع که از سال ۸۸ شدت گرفت، موجی از اساتید علوم انسانی در رشته‌های مختلف حقوق، جامعه‌شناسی، فلسفه، اقتصاد، ارتباطات و... را در بر گرفت و اکنون در سال ۹۱ هم به روند خود با قدرت ادامه می‌دهد."روند اخراج و بازنشستگی استادان دانشگاه در ایران در چهار سال گذشته افزایش یافته است.خردادماه سال جاری ۱۷ سازمان حقوق بشری و دانشجويی با انتشار بيانيه مشترکی نگرانی عميق خود را از "وضعيت نگران‌کننده آزادی علمی" ابراز داشتند.در اين بيانيه از "رويه‌های نهادينه شده‌ای که برای مقامات دولتی اين امکان را فراهم آورده است تا به صورت خودسرانه دانشجويان را اخراج و يا از تحصيل محروم و مدرسان و استادان آموزش عالی را به خاطر عقايد و يا فعاليت‌های سياسی‌شان از کار برکنار کنند" به‌شدت انتقاد شد.کامران دانشجو در اسفندماه سال ۱۳۸۸، اعلام کرده بود پرسنل علمی که "با نظام هم‌سو نيستند" و "التزام عملی به ولايت فقيه ندارند"، اخراج خواهند شد. دانشجو گفته بود: "ما به دانشگاهيانی که تمايلات و فعاليت‌های‌شان با نظام جمهوری اسلامی هم‌سو نيست نيازی نداريم."
سالانه نزدیک به ۳۵۰ تن از اعضای هیئت علمی دانشگاه‌های ایران بازنشسته می‌شوند در حالی که تنها چهار درصد از اساتید دانشگاه‌های این کشور دارای مرتبه علمی استادی هستند. به گفته مسئولان وزارت علوم ایران، سالانه نزدیک به ۳۰۰ تا ۳۵۰ تن از اعضای هیئت علمی بازنشسته می‌شوند که از این تعداد ۲۵ درصد در مرتبه استادیاری، ۲۵ درصد در مرتبه دانشیاری و استادی و ۵۰ درصد در مرتبه مربی آموزشیار یا مربی بوده‌اند.در حالی بازنشستگی بسیاری از استادان دانشگاه‌ها، با عنوان "بررسی صلاحیت‌های عمومی" و فرا‌تر از صلاحیت‌های علمی و تخصصی آن‌ها انجام شده است که اکنون تنها چهار درصد از استادان دانشگاه‌های این کشور دارای مرتبه علمی استادی هستند.از این میان هفت درصد دارای مرتبه دانشیاری، ۳۶ درصد دارای مرتبه استادیاری و ۵۰ درصد دارای مرتبه علمی مربی هستند.با این وجود، رضا عامری، سرپرست مرکز نظارت و ارزیابی وزارت علوم دی‌ماه سال جاری در این زمینه گفته بود: "به جای همه استادان بازنشسته‌شده استاد جدید استخدام می‌کنیم و ۴۰هزار دانشجوی دکترا در نوبت استخدام هستند." ماه گذشته شماری از استادان دانشگاه‌ها روند بازنشستگی اجباری و اخراج استادان دانشگاه از سوی وزارت علوم را "ایدئولوژیک، تبعیض‌آمیز و گزینشی" و روش‌های این وزارتخانه برای اعمال فشار بر استادان دانشگاه را "تحقیرآمیز، غیراخلاقی و غیرانسانی" توصیف کرده بودندهر چند مسئولان این وزارتخانه پس از انتقادهای صورت گرفته به روند گسترده بازنشستگی اساتید، پیشنهاد دادند که استادان بازنشسته در امور مربوط به پایان‌نامه و هدایت رساله دانشجویان با دانشگاه‌ها همکاری داشته باشند، اما این ادامه همکاری شامل حال استادانی که به دلایلی غیر از رکود علمی و شرایط سنی از دانشگاه‌ها کنار گذاشته شده بودند نمی‌شد و همکاری استادان باسابقه زیادی به‌طور کامل با دانشگاه‌ها قطع شد.هم‌زمان با بازنشستگی اساتید، طی سال‌های گذشته وزارت علوم با نظارت بیشتر بر روند استخدام و گزینش استادان و اجرای اقداماتی نظیر طراحی "سایت مرکز جذب اعضای هیئت علمی" و "تغییر آئین‌نامه ارتقای اساتید"، به جذب "متمرکز" اعضای هیئت علمی جدید و بررسی صلاحیت‌های عمومی و علمی داوطلبان پرداخت.در آئین‌نامه یادشده، ۱۰ امتیاز باعنوان "امتیازات فرهنگی" برای استادان دانشگاه درنظر گرفته شد که نه تنها هیچ معیار مشخص و علمی برای آن وجود ندارد بلکه منجر به برخوردهای سلیقه‌ای و گزینشی با استادان باسابقه دانشگاه‌ها و جا ماندن بسیاری از آن‌ها از ارتقا شده است.ماه گذشته شماری از استادان دانشگاه‌ها در گفت‌و‌گو با روزنامه بهار روند بازنشستگی اجباری و اخراج استادان دانشگاه از سوی وزارت علوم را "ایدئولوژیک، تبعیض‌آمیز و گزینشی" و روش‌های این وزارتخانه برای اعمال فشار بر استادان دانشگاه را "تحقیرآمیز، غیراخلاقی و غیرانسانی" توصیف کرده بودند.تارنمای بازتاب نیز خردادماه با اشاره به بازنشستگی اجباری اساتید، بازنشستگی بر اساس سخنرانی‌های اعتراضی و اخراج استادان به دلایل فعالیت‌های انتخاباتی و سیاسی از سال ۸۶ تاکنون، نوشت: "این موضوع که از سال ۸۸ شدت گرفت، موجی از اساتید علوم انسانی در رشته‌های مختلف حقوق، جامعه‌شناسی، فلسفه، اقتصاد، ارتباطات و... را در بر گرفت و اکنون در سال ۹۱ هم به روند خود با قدرت ادامه می‌دهد."روند اخراج و بازنشستگی استادان دانشگاه در ایران در چهار سال گذشته افزایش یافته است.خردادماه سال جاری ۱۷ سازمان حقوق بشری و دانشجويی با انتشار بيانيه مشترکی نگرانی عميق خود را از "وضعيت نگران‌کننده آزادی علمی" ابراز داشتند.در اين بيانيه از "رويه‌های نهادينه شده‌ای که برای مقامات دولتی اين امکان را فراهم آورده است تا به صورت خودسرانه دانشجويان را اخراج و يا از تحصيل محروم و مدرسان و استادان آموزش عالی را به خاطر عقايد و يا فعاليت‌های سياسی‌شان از کار برکنار کنند" به‌شدت انتقاد شد.کامران دانشجو در اسفندماه سال ۱۳۸۸، اعلام کرده بود پرسنل علمی که "با نظام هم‌سو نيستند" و "التزام عملی به ولايت فقيه ندارند"، اخراج خواهند شد. دانشجو گفته بود: "ما به دانشگاهيانی که تمايلات و فعاليت‌های‌شان با نظام جمهوری اسلامی هم‌سو نيست نيازی نداريم."
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر