مسلمان‌ها برای چه اصرار دارن که به دنیا ثابت کنن که، اسلام دین عطوفت است و شمشیری در کار نیست؟
وقتی کشوری که نماد اصلی اسلام و محل ظهور "فرستاده الله" است شمشیری به این بزرگی در پرچم رسمی کشورش و زیر دو شعار اصلی اسلام "لا إله إلا الله و محمد رسول الله" گذاشته ؛ چگونه است که مسلمانان دیگر ادعا میکنند ایین رحمت و عطوفت را برگزیده اند؟
.
ایرج میرزا شاعر شیرین سخن ایران:
تو دگر طالب پرخاش مشو
کاســه داغ تر از آش مشو
با تازش اعراب شمشیر بدست اسلامی در جنگ نهاوند، ایرانیان به پایداری در برابر دشمنان سوگند یاد کرده بودند. ولی تازیان با نیرنگ آنان را به میدانی کشانده اند. که شاعر عرب* بن زید * آنرا هولناک ترین جنگ دوران نامید که شمارش کشتگان و اسیران بی اندازه بود و در هیچ کتابی نیامده است. اعراب تازی اسیران جنگی را می کشتند و زنان و فرزندانشان را برای برده گی می بردند . بازار های برده فروشان کوفه و بصره از برده گان ایرانی لبریز بود. اعراب محمدی به ایرانیان می گفتند: عجم، موالی و کنیز، مجوس ، گبر. گرفته از کتاب: پس از هزار و چهار سد سال، نوشته زنده یاد شجاع الدین شفا.
در زبان عرب و قرآن محمدی، واژگان عجم ( کر و لال و گنگ و گیج و نادان ) موالی ( برده ) مجوس و نجس ( ناپاک ) و از ایرانیان بنام کافر و جهنمی نامسلمان گفته و خوانده میشود. اعراب عربستان سعودی و دیگر مسلمانانی که با ایرانیان دشمنی دارند، هنوز و همچنان، امروزه چنین واژگان اهریمنی را برای دشنام دادن به ایرانیان بکار می برند.
دینی الهی ازجانب خدا، با قدرت و علم و عدل الهی چگونه باز دست به شمشیر میبرد؟!!، مگر نه آنکه کشتن و زور از پی عجز و ناتوانی می آید؟!!
آیا الله نمیتواند بجای شمشیر و خشونت با منطق و علم خود جهانیان را به راه راست هدایت کند؟ الله عاجز شده است؟
آیا این نشان دهنده این نیست که دین کاملا بستگی به شرایط جغرافیایی و موقعیت و مکان آن دارد؟
اسلام کاملا با فرهنگ و خشونت عرب سازگار است نه با فرهنگ ایرانی چرا که اسلام زاده ی سرزمین اعراب است.
کاش کمی تفکر کنیم
وقتی کشوری که نماد اصلی اسلام و محل ظهور "فرستاده الله" است شمشیری به این بزرگی در پرچم رسمی کشورش و زیر دو شعار اصلی اسلام "لا إله إلا الله و محمد رسول الله" گذاشته ؛ چگونه است که مسلمانان دیگر ادعا میکنند ایین رحمت و عطوفت را برگزیده اند؟
.
ایرج میرزا شاعر شیرین سخن ایران:
تو دگر طالب پرخاش مشو
کاســه داغ تر از آش مشو
با تازش اعراب شمشیر بدست اسلامی در جنگ نهاوند، ایرانیان به پایداری در برابر دشمنان سوگند یاد کرده بودند. ولی تازیان با نیرنگ آنان را به میدانی کشانده اند. که شاعر عرب* بن زید * آنرا هولناک ترین جنگ دوران نامید که شمارش کشتگان و اسیران بی اندازه بود و در هیچ کتابی نیامده است. اعراب تازی اسیران جنگی را می کشتند و زنان و فرزندانشان را برای برده گی می بردند . بازار های برده فروشان کوفه و بصره از برده گان ایرانی لبریز بود. اعراب محمدی به ایرانیان می گفتند: عجم، موالی و کنیز، مجوس ، گبر. گرفته از کتاب: پس از هزار و چهار سد سال، نوشته زنده یاد شجاع الدین شفا.
در زبان عرب و قرآن محمدی، واژگان عجم ( کر و لال و گنگ و گیج و نادان ) موالی ( برده ) مجوس و نجس ( ناپاک ) و از ایرانیان بنام کافر و جهنمی نامسلمان گفته و خوانده میشود. اعراب عربستان سعودی و دیگر مسلمانانی که با ایرانیان دشمنی دارند، هنوز و همچنان، امروزه چنین واژگان اهریمنی را برای دشنام دادن به ایرانیان بکار می برند.
دینی الهی ازجانب خدا، با قدرت و علم و عدل الهی چگونه باز دست به شمشیر میبرد؟!!، مگر نه آنکه کشتن و زور از پی عجز و ناتوانی می آید؟!!
آیا الله نمیتواند بجای شمشیر و خشونت با منطق و علم خود جهانیان را به راه راست هدایت کند؟ الله عاجز شده است؟
آیا این نشان دهنده این نیست که دین کاملا بستگی به شرایط جغرافیایی و موقعیت و مکان آن دارد؟
اسلام کاملا با فرهنگ و خشونت عرب سازگار است نه با فرهنگ ایرانی چرا که اسلام زاده ی سرزمین اعراب است.
کاش کمی تفکر کنیم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر