تنها راه چاره سرنگونی این حکومت است.

بعد از ۳۴ سال تازه میخوان اصلاحات انجام بدن حکومتی  که از اول غلط بود با اصلاحات درست نمی‌شه.

مردم آگاه شدن دیگه بازیچه حرفای این رژیم سیاه اندیش و کفتار صفت را نمیشوند.

من معتقدم رژیم جمهوری اسلامی رژیم مستقل و کثیفی است که جز با یک قیام مسلحانه مردمی و یا حمله خارجی از بین نخواهد رفت. (هرچند امیدوارم شق دوم هرگز اتفاق نافتد.)

احتمال اصلاح یا مضمحل نمودن چنین ساختاری با سیاستهای اصلاح طلبانه غیر ممکن است و چاله ای که ملت ایران در آن اسیر شده تنها با فداکاری و هزینه پرخواهد شد.
برای من دمکراسی، حقوق بشر و برابری از اصولی است که حاضرم جان خویش را نیز برای آن بدهم.

این روزها که صحبت انتخابات گرم است و نه احمدی نژاد توانست در رد صلاحیت خلف خود مشایی آن حرکتی را بکند که ادعا کرده بود و نه اصلاح طلبان در رد صلاحیت رفسنجانی کنشی از خود نشان دادند، بحث تحریم انتخابات داغ تر از قبل شده است.

با این وجود هنوز عده ای بر این باورند که اگر ما اعلان کنیم که انتخابات را تحریم کرده ایم و مردم اقبال نشان دهند ما خراب خواهیم شد. جالب اینکه این حرف معمولا از دهان کسانی خارج میشود که برای خود اشرافیت سیاسی قائلند. این حرف از کسی که خود را حتی اندکی آگاه تر و پیشرو تر احساس کند و وظیفه آگاهی بخشی به مردم را بر شانه های خود حس کند بعید است.

مطمئنم روزی آیندگان به ما خواهند خندید که فریب چنین ارتجاع و بنیادگرایی عریانی را خوردیم و 34 سال آن راتحمل نمودیم و حتی گمان و سعی به اصلاح آن بردیم.