آنچه که سلمان رشدی یاد آور شد تنها آیاتی بود که به غرانیق یا آیات شیطانی معروف است و امروزه در قران وجود ندارد .آیات ۱۹ تا ۲۱ سوره نجم اشاره به سه بت معروف اعراب جاهلیت (لات، عزی و منات) دارد . طبق داستان غرانیق محمد دو آیهٔ دیگر در ادامهٔ این دو آیه خواندهاست که بعدها به عنوان اینکه این آیهها را شیطان بر زبان محمد جاری ساختهاست و محمد از ابراز آن پشیمان شدهاست.
متن دو آیهٔ چنین است:
«تلك غرانيق العلي. فسوف شفاعتهن لترجي» معنی آن به فارسی چنین است: «ایشان (بتها )مرغان بلندپروازند که بر شفاعتشان امید میرود». نام ماجرا از همین واژهٔ غرانیق که در متن عربی دیده می شود گرفته شدهاست. ادامهٔ ماجرا چنین است که سرانجام محمد آیهٔ سجده را خواند و مسلمانان و نامسلمانان به سجده افتادند. سپس که اصحاب گفتندکه تو مارا به ستایش خدای نادیده دعوت میکردی نه بتهای پدرانمان محمد رسول الله پشیمان شد و گفت این آیات را شیطان در دهان من قرار داد و از آن روز به بعد بسیاری گفتند :از کجا معلوم که تمام سخنان را شیطان در دهان شما قرار نمیدهد ؟چگونه شیطان اینقدر به پیامبر الله تسلط دارد ؟
این داستان در تاریخ طبری، تفسیر طبری، طبقات ابن سعدو اسباب التنزیل واقدی نقل شده است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر